Edytujesz Pafawag 4E — EU07

'''Lokomotywy EU07''' — seria normalnotorowych uniwersalnych lokomotyw elektrycznych. Budowana była w Pafawagu we Wrocławiu, a także w HCP w Poznaniu na angielskiej licencji English Electric.

== Historia ==

Produkcja tych lokomotyw zaczęła się w 1963 roku w Pafawagu z fabrycznym oznaczeniem 4E. Te lokomotywy są podobne do angielskiej serii EU06. Dokonano niewiele ulepszeń w  stosunku do poprzednika, a najważniejsze z nich to ogrzewania kabiny maszynisty napięciem bezpośrednio z sieci trakcyjnej 3 000 V, a nie jak w pierwowzorze 110 V z przetwornicy. Produkcja tej  serii trwała do 1974 roku, zakończona na rzecz lokomotyw ET22. Wybudowano łącznie 240 sztuk, choć w planach było 300 sztuk.

W latach 1976—1977 do serii RU07 włączono 4 lokomotywy serii EP08. Lokomotywy te otzymały nowe numery od eu07-241 do EU07-244.


== Konstrukcja ==

EU07 ma kabiny na obu czołach lokomotywy oraz gniazda sterowania ukrotnionego, dzięku czemu możliwe jest prowadzenie dwóch sprzęgniętych lokomotyw tego samego typu sterując obiema lokomotywami z pierwszej kabiny. Jednak z powodu pewnych zmian, lokomotywy serii 303E mogą być łączone tylko z innymi lokomotywami serii 303E.

W lokomotywie wykorzystano elektryczne silniki trakcyjne typu EE-541A o napięciu znamionowym 1 500 V. Izolacja tych silników wykonana jest w klasie H (dopuszczalna temperatura pracy 180 °C) na podłożu silnikowym.

=== Różnice pomiędzy 303E a 4E ===

* Zmiana rozrządu,
* ''303E'' ma ryflowane blachy poszycia,
* Długość 15 915 mm (''4E''), 16 235 mm (''303E'')


== Eksploatacja ==

Lokomotywy te były zaprojektowane do prowadzenia składów pośpiesznych o masie do 700 ton z prędkością maksymalną 125 km/godz. albo lekkich składów towarowych o masie do 2 000 ton, z prędkością maksymalną 70 km/godz., stąd EU w oznaczeniu (EU—elektryczna, uniwersalna).

Od 1995 roku w różnych zakładach napraw taboru kolejowego, lokomotywy EU07 były przebudowywane. Zmieniane było przełożenie przekładni. Przebudowane lokomotywy oznaczono EP07 bez zmiany numeru inwentarzowego. Zmiana konstrukcyjna miała na celu wydłużenie czasu użytkowania silników trakcyjnych, poprzez zmniejszenie obrotu wałów silników przy wyższych prędkościach.