Przejdź do zawartości
Menu główne
Menu główne
przypnij
ukryj
Nawigacja
Strona główna
Ostatnie zmiany
Losowa strona
Pomoc z MediaWiki
Forum
Strona Główna forum
Tygodnik
Strona główna gazety
Kolejopedia
Galeria
Programy
Administrator
Jak stworzyć artykuł na Kolejopedii
Kontakt
Aktualności
Strona główna aktualności
Wydarzenia
Dobry Artykuł Lato 2025
Kolejopedia
Szukaj
Szukaj
Wygląd
Zaloguj się
Narzędzia osobiste
Zaloguj się
Strony dla anonimowych edytorów
dowiedz się więcej
Edycje
Dyskusja
Edytujesz
ST44
Strona
Dyskusja
polski
Czytaj
Edytuj
Wyświetl historię
Narzędzia
Narzędzia
przypnij
ukryj
Działania
Czytaj
Edytuj
Wyświetl historię
Ogólne
Linkujące
Zmiany w linkowanych
Strony specjalne
Informacje o tej stronie
Wygląd
przypnij
ukryj
Uwaga:
Nie jesteś zalogowany. Jeśli wykonasz jakąkolwiek zmianę, Twój adres IP będzie widoczny publicznie. Jeśli
zalogujesz się
lub
utworzysz konto
, Twoje zmiany zostaną przypisane do konta, wraz z innymi korzyściami.
Filtr antyspamowy.
Nie
wpisuj tu nic!
'''ST44''' – seria ciężkich lokomotyw spalinowych produkcji radzieckiej, znana szerzej pod przydomkiem '''„Gagarin”'''. Lokomotywy te zostały zaprojektowane jako typ M62 i produkowane były w zakładach '''Ługańskich Zakładach Lokomotyw''' (ŁZŁ) w ZSRR od lat 60. XX wieku. Do Polski trafiły w liczbie ponad 1000 egzemplarzy, gdzie były eksploatowane przez PKP, a następnie przez wielu operatorów towarowych, w tym PKP Cargo, LHS i przewoźników prywatnych. == Historia == === Geneza i zamówienia === W latach 60. Polska pilnie potrzebowała nowoczesnych lokomotyw spalinowych o dużej mocy, zdolnych do prowadzenia ciężkich składów na liniach niezelektryfikowanych. Brak rodzimej konstrukcji tej klasy spowodował, że władze PRL zwróciły się do ZSRR o dostawy lokomotyw typu M62. W 1965 roku rozpoczęto dostawy do Polski – maszyny oznaczono serią '''ST44''' (od: Spalinowa Towarowa, o mocy powyżej 2000 KM). === Dostawy do Polski === Między 1965 a 1988 rokiem do Polski dostarczono łącznie **1110 sztuk** lokomotyw ST44. Były one rozlokowane po całej sieci PKP, zwłaszcza w północno-wschodnich regionach kraju, ale także na Śląsku, Pomorzu, Lubelszczyźnie i Mazowszu. Po przemianach ustrojowych część lokomotyw została sprzedana operatorom prywatnym, a część zezłomowana. Obecnie wiele sztuk przeszło modernizacje, jednak wciąż można spotkać egzemplarze w oryginalnym stanie. == Charakterystyka techniczna == * '''Typ konstrukcyjny:''' M62 (ros. М62) * '''Producent:''' Ługańskie Zakłady Lokomotyw (ZSRR) * '''Lata produkcji:''' 1965–1988 * '''Układ osi:''' Co′Co′ * '''Długość:''' 17 550 mm * '''Masa własna:''' 116 t * '''Prędkość maksymalna:''' 100 km/h * '''Silnik:''' 14D40 – 12-cylindrowy, dwusuwowy diesel * '''Moc silnika:''' 1470 kW (ok. 2000 KM) * '''Przeniesienie napędu:''' elektryczne (generator + silniki trakcyjne) * '''Rozstaw osi:''' 2 × 1435 mm * '''Pojemność zbiornika paliwa:''' 6000 litrów === Osiągi i eksploatacja === ST44 to maszyna przeznaczona do przewozów ciężkich – głównie węglarek, cystern i składów surowców. Dzięki układowi Co′Co′ i dużemu momentowi obrotowemu doskonale radziła sobie na trudnych profilowo liniach, np. w Bieszczadach czy na Pomorzu. Minusem była natomiast: * hałaśliwość, * ogromne zużycie paliwa, * silna emisja spalin i dymu (zwłaszcza przy rozruchu), * niska kultura pracy w kabinie maszynisty (brak wygłuszenia, wibracje). == Przydomek "Gagarin" == Nazwa '''„Gagarin”''' wzięła się od radzieckiego pochodzenia lokomotyw oraz ich charakterystycznego wyglądu – masywna, zaokrąglona sylwetka przypominała ówczesne statki kosmiczne. W dodatku seria trafiła do Polski w czasie fascynacji lotami kosmicznymi i pierwszymi lotami Jurija Gagarina. Przydomek ten przyjął się powszechnie w środowisku kolejarskim i do dziś funkcjonuje jako potoczne określenie ST44. == Rozmieszczenie i zastosowanie == W czasach świetności ST44 można było spotkać niemal w każdej większej lokomotywowni PKP. Stacjonowały m.in. w: * Białymstoku, * Ełku, * Lublinie, * Zamościu, * Węglińcu, * Tarnowskich Górach, * Rybniku, * Sędziszowie, * Poznaniu Franowie. Eksploatowano je na wielu liniach niezelektryfikowanych, a także na liniach towarowych i w pracach manewrowych. W ruchu pasażerskim były używane rzadko, głównie w trudnych terenach (np. Bieszczady). == Modernizacje == Z upływem czasu wiele lokomotyw ST44 poddano modernizacji, mającej na celu zmniejszenie hałasu, emisji i poprawę komfortu obsługi. Najważniejsze modernizacje: * '''ST44-12xx (PKP Cargo)''' – wymiana silnika 14D40 na amerykański silnik Caterpillar lub MTU, nowa aparatura elektroniczna, kabina maszynisty z klimatyzacją i ekranami LCD. * '''ST40s (LHS)''' – głęboka modernizacja z nową kabiną, nowym układem sterowania i silnikiem MTU – dostosowana do specyfiki LHS. * '''3E/1M62UM (Ukraina)''' – wariant eksportowy zmodernizowany przez zakłady na Ukrainie z wymianą większości zespołów napędowych. Dzięki tym zabiegom „Gagariny” mogły pozostać w eksploatacji, mimo że ich oryginalne wersje były już mocno wyeksploatowane. == Wersje eksportowe i pokrewne == M62, czyli pierwowzór ST44, był eksportowany do wielu krajów: * Węgry (seria M62), * NRD (BR 120), * Czechosłowacja (T679), * Mongolia, * Kuba (jako „Kolonel”), * Korea Północna. Wersje różniły się szczegółami wyposażenia, malowaniem, a także numeracją. == ST44 w PKP LHS == LHS przez wiele lat używała klasycznych ST44 do prowadzenia pociągów szerokotorowych. Z uwagi na długość trasy (395 km) i duże masy składów, lokomotywy te pracowały w układach wielokrotnych – zwykle po 2–3 jednostki jednocześnie. Od 2010 roku LHS systematycznie wycofuje oryginalne ST44 i zastępuje je zmodernizowanymi ST40s. == ST44 w kulturze i modelarstwie == „Gagarin” stał się ikoną polskiej kolei – rozpoznawalny z daleka dzięki ryczącemu silnikowi i kłębowi dymu przy ruszaniu. Pojawia się w książkach, filmach, grach (m.in. „Trainz”, „Train Simulator”, „SimRail”) i na licznych fotografiach kolejowych. W modelarstwie H0 i TT ST44 doczekała się licznych wydań, m.in. od firm PIKO, Roco, Tillig i Kuehn. Modele przedstawiają zarówno klasyczne wersje radzieckie, jak i zmodernizowane polskie. == Ciekawostki == * Pierwsze egzemplarze ST44 miały oznaczenia w języku rosyjskim (cyrylica), które potem zastępowano tabliczkami PKP. * Silnik 14D40 to dwusuwowy diesel – unikat wśród europejskich lokomotyw. * Dźwięk startującego ST44 bywa porównywany do startu samolotu Tu-154 😉. * W wielu regionach ST44 pracowały „na wdechu” – bez tłumika, co pogarszało warunki pracy. * W 2020 roku ostatni niezmodernizowany ST44 w malowaniu PKP Cargo zakończył służbę w Zamościu. == Galeria == [[Plik:ST44-1102 Zamość.jpg|thumb|ST44-1102 na stacji Zamość Bortatycze LHS]] [[Plik:ST44-1217 PKP Cargo.jpg|thumb|Zmodernizowany ST44 w barwach PKP Cargo]] [[Plik:ST44-199 manewry.jpg|thumb|ST44 podczas manewrów w Żurawicy]] == Zobacz też == * [[LHS]] * [[PKP Cargo]] * [[ST40s]] * [[M62 (lokomotywa)]] * [[TEM2]] * [[SimRail]] == Przypisy == <references /> == Linki zewnętrzne == * [https://pl.wikipedia.org/wiki/ST44 Wikipedia – ST44] * [https://lhs.com.pl Linia Hutnicza Szerokotorowa – tabor] * [https://ilostan.forumkolejowe.pl iLOSTAN – lista lokomotyw ST44] * [https://kolej.org.pl Forum kolejowe o ST44]
Opis zmian:
Wszelki wkład na Kolejopedia może być edytowany, zmieniany lub usunięty przez innych użytkowników. Jeśli nie chcesz, żeby Twój tekst był dowolnie zmieniany przez każdego i rozpowszechniany bez ograniczeń, nie umieszczaj go tutaj.
Zapisując swoją edycję, oświadczasz, że ten tekst jest Twoim dziełem lub pochodzi z materiałów dostępnych na warunkach
domeny publicznej
lub kompatybilnych (zobacz także
Kolejopedia:Prawa autorskie
).
PROSZĘ NIE WPROWADZAĆ MATERIAŁÓW CHRONIONYCH PRAWEM AUTORSKIM BEZ POZWOLENIA WŁAŚCICIELA!
Anuluj
Pomoc w edycji
(otwiera się w nowym oknie)