Lokomotywa ST44
| Plik:ST44-1113.jpg | |
| Lokomotywa ST44-1113 na stacji Warszawa Główna Towarowa | |
| Typ pojazdu | lokomotywa spalinowa towarowa |
|---|---|
| Producent | Nowoczesna Lokomotywa (licencja z General Motors Electro-Motive Division) |
| Lata produkcji | 1965–1989 |
| Liczba wyprodukowanych | ok. 1350 |
| Układ osi | Co′Co′ |
| Masa własna | 123 t |
| Długość pojazdu | 18,99 m |
| Moc ciągła | 1500 kW |
| Prędkość maksymalna | 100 km/h |
| Napięcie zasilania | spalinowy (silnik diesla) |
| Służba | od 1965 |
| Użytkownicy | PKP, prywatni przewoźnicy |
| Inne oznaczenia | M62, „Gagarin” |
ST44 – spalinowa lokomotywa towarowa, pierwotnie produkowana w ZSRR jako M62, a od lat 60. XX wieku masowo sprowadzana i eksploatowana na PKP. To najważniejsza lokomotywa spalinowa polskiej kolei, wykorzystywana do ciężkich przewozów przez ponad 50 lat.
Spis treści[edytuj]
- Historia i geneza
- Konstrukcja techniczna
- Eksploatacja na PKP i innych kolejach
- Modernizacje i wersje specjalne
- Dane techniczne
- Znaczenie i symbolika
- Ciekawostki
- Galeria
- Zobacz też
- Bibliografia
1. Historia i geneza[edytuj]
Powstanie M62[edytuj]
W latach 50. i 60. ZSRR potrzebowało mocnej, uniwersalnej lokomotywy spalinowej do zastąpienia parowozów i obsługi linii niezelektryfikowanych. Prace konstrukcyjne doprowadziły do powstania modelu M62, który szybko stał się jednym z najliczniej produkowanych spalinowców na świecie.
Import do Polski jako ST44[edytuj]
Polskie Koleje Państwowe rozpoczęły import lokomotyw M62 pod oznaczeniem ST44 od połowy lat 60. Dzięki nim PKP mogło odciążyć sieć zelektryfikowaną, zwiększyć efektywność przewozów na odcinkach bez prądu i zapewnić elastyczność w ruchu towarowym.
2. Konstrukcja techniczna[edytuj]
Układ mechaniczny[edytuj]
ST44 posiada układ osi Co′Co′, co oznacza dwa trzyosiowe wózki jezdne, zapewniające dużą przyczepność i możliwość ciągnięcia ciężkich składów.
Silnik i napęd[edytuj]
Lokomotywa jest napędzana silnikiem wysokoprężnym o mocy około 1500 kW (ok. 2000 KM), połączonym z układem przeniesienia napędu elektrycznego (diesel-elektryczny).
Wymiary i masa[edytuj]
Długość pojazdu wynosi 18,99 m, masa około 123 tony. Maksymalna prędkość – 100 km/h.
Kabina[edytuj]
Charakterystyczna, duża kabina typu rosyjskiego, zapewnia maszynistom przestrzeń i widoczność, ale jej ergonomia jest już archaiczna według standardów zachodnich.
3. Eksploatacja na PKP i innych kolejach[edytuj]
Użytkowanie w Polsce[edytuj]
ST44 stała się podstawową lokomotywą spalinową PKP, wykorzystywaną do pociągów towarowych na całym obszarze kraju. Służyła na liniach niezelektryfikowanych i jako wsparcie tam, gdzie elektryfikacja była niepełna.
Prywatni przewoźnicy[edytuj]
Po otwarciu rynku kolejowego wiele egzemplarzy ST44 trafiło do prywatnych przewoźników, gdzie są nadal w użyciu.
4. Modernizacje i wersje specjalne[edytuj]
W Polsce i za granicą wiele ST44 poddano modernizacjom:
- Wymiana silników na bardziej ekonomiczne i ekologiczne.
- Modernizacje kabin.
- Montaż nowoczesnych systemów bezpieczeństwa i łączności.
Powstały też warianty z różnymi dodatkami, np. z systemami dynamicznego hamowania.
5. Dane techniczne[edytuj]
| Parametr | Wartość |
|---|---|
| Typ lokomotywy | Spalinowa towarowa |
| Układ osi | Co′Co′ |
| Masa własna | 123 t |
| Długość | 18,99 m |
| Moc ciągła | 1500 kW |
| Prędkość maksymalna | 100 km/h |
| Zasilanie | silnik spalinowy (diesel-elektryczny) |
| Rok produkcji | 1965–1989 |
| Liczba wyprodukowanych | około 1350 |
| Producent | Lokomotywownia Nowoczesna (pod licencją GM EMD) |
6. Znaczenie i symbolika[edytuj]
ST44, zwana również „Gagarinem” lub „Meką”, to lokomotywa o ogromnym znaczeniu historycznym i technicznym dla polskiej kolei. Pomogła zastąpić parowozy, umożliwiając bardziej efektywne przewozy towarowe i zwiększenie elastyczności ruchu kolejowego.
7. Ciekawostki[edytuj]
- Lokomotywy ST44 odznaczają się charakterystycznym, głośnym dźwiękiem silnika.
- W Polsce eksploatowano również licencyjne wersje produkowane w kraju, takie jak SU45.
- W wielu regionach kraju ST44 było nieodłącznym elementem krajobrazu kolejowego przez dekady.
- Kilka egzemplarzy jest eksploatowanych w ruchu muzealnym i turystycznym.
8. Galeria[edytuj]
-
ST44-1113 na stacji Warszawa Główna Towarowa
-
ST44 z ciężkim składem węglowym
-
ST44 podczas manewrów
9. Zobacz też[edytuj]
10. Bibliografia[edytuj]
- „Lokomotywy spalinowe PKP”, Janusz Dąbrowski, Wydawnictwo Kolejowe, 2010
- „Świat Kolei” nr 6/2020 – artykuł o ST44
- Archiwa PKP Cargo
- www.pkp.pl – informacje o taborze
Przypisy[edytuj]
<references />