Przejdź do zawartości

SM48

Z Kolejopedia

SM48 – polskie oznaczenie radzieckiej lokomotywy TEM2[edytuj]

SM48 to oznaczenie nadane przez Polskie Koleje Państwowe (PKP) radzieckiej lokomotywie TEM2, która od lat 70. XX wieku pełniła kluczową rolę w transporcie manewrowym i przemysłowym w Polsce. Lokomotywa ta, znana również pod potoczną nazwą Tamara, charakteryzuje się dużą mocą, solidną konstrukcją i uniwersalnością zastosowań.

Historia[edytuj]

Geneza i rozwój[edytuj]

Lokomotywa TEM2 została zaprojektowana w Związku Radzieckim jako rozwinięcie wcześniejszego modelu TEM1. Jej konstrukcja bazowała na amerykańskiej lokomotywie ALCO RSD-1, dostarczanej do ZSRR w ramach programu lend-lease podczas II wojny światowej. Produkcja seryjna rozpoczęła się w 1967 roku w zakładach w Briańsku i Ługańsku (dawniej Woroszyłowgrad).

Do Polski pierwsze egzemplarze trafiły w 1974 roku, a w latach 1976–1988 sprowadzono 130 sztuk dla PKP. Łącznie do Polski trafiło około 430 egzemplarzy, z czego wiele pracowało w kolejnictwie przemysłowym.

Nazwa i oznaczenie[edytuj]

Oznaczenie SM48 nadano lokomotywie TEM2 w Polsce zgodnie z systemem PKP:

  • S – lokomotywa spalinowa
  • M – manewrowa
  • 48 – numer serii

Dane techniczne[edytuj]

  • Producent: Briańska Fabryka Lokomotyw, Ługańska Fabryka Lokomotyw
  • Lata produkcji: 1967–1989
  • Układ osi: Co’Co’
  • Masa służbowa: 116 000 kg
  • Długość: 17 029 mm
  • Szerokość: 3120 mm
  • Wysokość: 4654 mm
  • Średnica kół: 1050 mm
  • Silnik spalinowy: PD1M
  • Silniki trakcyjne: 6× ED118A
  • Moc znamionowa: 880 kW (1197 KM)
  • Prędkość konstrukcyjna: 100 km/h
  • Pojemność zbiornika paliwa: 6000 l
  • Rodzaj przekładni: elektryczna
  • System hamulcowy: Matrosov, Oerlikon
  • Sterowanie wielokrotne: brak
  • System ogrzewania: brak

Eksploatacja[edytuj]

W Polsce[edytuj]

Lokomotywy SM48 były wykorzystywane głównie do prac manewrowych i obsługi bocznic przemysłowych. Ze względu na dużą moc i solidność konstrukcji, sprawdzały się w trudnych warunkach eksploatacyjnych, np. w kopalniach piasku, zakładach chemicznych czy hutach.

W grudniu 2009 roku w eksploatacji pozostawało 380 egzemplarzy, w tym 109 w barwach PKP Cargo. Lokomotywy te były szczególnie cenione na terenach przygranicznych, gdzie obsługiwały pociągi towarowe z krajów byłego ZSRR.

W kolejnictwie przemysłowym[edytuj]

Wiele egzemplarzy SM48 trafiło do zakładów przemysłowych, gdzie pracowały pod oryginalnym oznaczeniem TEM2. Lokomotywy te były wykorzystywane m.in. przez:

  • Zakłady Chemiczne w Oświęcimiu
  • Kopalnie piasku w Szczakowej
  • Pol-Miedź Trans

Modernizacje[edytuj]

W Polsce przeprowadzono liczne modernizacje SM48, mające na celu poprawę efektywności, komfortu pracy maszynisty oraz dostosowanie do norm środowiskowych.

Modernizacja do standardu 15D/16D[edytuj]

Firma Newag przeprowadziła gruntowną modernizację lokomotyw SM48, tworząc modele 15D (tor normalny) i 16D (tor szeroki). Zakres modernizacji obejmował:

  • Wymianę silnika spalinowego na CATERPILLAR 3512C
  • Montaż mikroprocesorowego systemu sterowania
  • Instalację monitoringu wizyjnego
  • Przebudowę kabiny maszynisty
  • Zmianę układu hamulcowego (zastosowanie hamulca sprężynowego)

Inne modernizacje[edytuj]

  • Wymiana układu elektrycznego
  • Montaż systemów diagnostycznych
  • Zmiana malowania i oznaczeń

Ciekawostki[edytuj]

  • Lokomotywa SM48 bywa potocznie nazywana „Tamarą” – nazwa ta przyjęła się wśród kolejarzy i miłośników kolei.
  • SM48-080 to jeden z egzemplarzy, który przeszedł wiele napraw i zmian właścicieli – od Zakładów Chemicznych w Oświęcimiu po firmę Bartex Plus.
  • W 2025 roku doszło do incydentu na stacji w Opalenicy, gdzie zbyt ciężki skład spowodował wybuksowanie szyn przez SM48.

Multimedia[edytuj]

Zdjęcia i filmy związane z SM48 można znaleźć w Wikimedia Commons pod hasłem SM48.

Zobacz też[edytuj]

Przypisy[edytuj]

Szablon:Przypisy

Linki zewnętrzne[edytuj]